Έφτασε η ώρα των… γονέων !!!
Αυτές τις ημέρες προσπαθούμε να χωρίσουμε στα τμήματα τους αθλητές μας. Κάτι τέτοιο φαντάζει εύκολο, αλλά όταν μιλάμε για 400 άτομα,
αυτό από μόνο του δείχνει την μεγάλη του δυσκολία. Η φιλοσοφία του διαχωρισμού είναι απλή. Από τον Μάιο είχε αρχίσει με τους προπονητές η αξιολόγηση των αθλητών. Σύμφωνα με αυτήν, καθώς και με την παρουσία του κάθε αθλητή στη διάρκεια της χρονιάς επιλέχθηκαν κάποιοι ποδοσφαιριστές που ξεχώρισαν να πλαισιώνουν τα τμήματα ανάλογα με την δυναμικότητά τους. Όπως π.χ. στα αγγλικά που υπάρχουν τμήματα αρχαρίων και προχωρημένων έτσι και στο ποδόσφαιρο κάποια παιδιά έχουν περισσότερο ανεπτυγμένες κάποιες ικανότητες από κάποια άλλα παιδιά. Αναλογιζόμενοι αυτή τη διαφορά, αλλά και σκεπτόμενοι ότι τα παιδιά έρχονται στο γήπεδο για να χαρούν και να ζήσουν το όνειρό τους, προσπαθήσαμε να τους δώσουμε τη δυνατότητα στα τμήματα που θα συμμετέχουν να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο συμμετοχής στους αγώνες.
Λάθη θα γίνουν… Άνθρωποι είμαστε… Να είστε σίγουροι όμως ότι θα προσπαθήσουμε να τα διορθώσουμε το συντομότερο δυνατό. Για τον λόγο αυτό έχουν φτιαχτεί τα τμήματά μας έτσι, ώστε αν ένα αθλητής χρειαστεί να μετακινηθεί, να μη γίνουν τρομερές αλλαγές…
Θα ήθελα να κλείσω με ένα περιστατικό που σχετίζεται με τον τίτλο του άρθρου αυτού, θέλοντας να καταλάβετε ότι το πρόβλημα δεν είναι τα παιδιά, αλλά η ματαιοδοξία των γονέων:
Παιδί σε προπονητή: Κύριε θα μείνουμε ως έχουμε ή θα αλλάξουμε τμήματα;
Προπονητής: Γιατί έχεις πρόβλημα;
Παιδί: Όχι εγώ κύριε, ο πατέρας μου είναι περίεργος !
